Het moet nog even tot ons doordringen dat we echt ruim 4 weken vakantie hebben, als we de camper hebben ingeladen en op weg gaan. Onze eerste stop is Lokeren in België. De gemeente heeft hier bij het park Verlorenbos twee gratis camperplaatsen gemaakt. Aangezien we op donderdagmiddag 19 mei vertrekken, verwachten we dat er nog wel een plekje vrij zal zijn. Dit blijkt inderdaad het geval als we aankomen en na een wandeling in de omgeving en een luxe diner met meegebrachte sushi slapen we hier heerlijk.
De volgende dag gaan we weer op tijd op weg richting Frankrijk en stoppen we op een camping bij Beaumont-sur-Sarthe. Een camping met een apart hondenveldje voor ons hondje Leah. Helaas blijkt dit hondenveldje een vogelpoep-paradijs te zijn, dus nadat Leah in de poep heeft gerold, houden we het hondenveldje voor gezien. Verder een prima camping.
Zaterdag 21 mei rijden weer een groot stuk door Frankrijk en stoppen we bij Aire Municipal Mirambeau. Vroeger was dit een camping, nu een mooie camperplaats. Sanitair zit er in principe ook bij, maar dat is afgesloten. Of dit tijdelijk is en later in het seizoen alsnog open gaat, weten we niet. Wel een waterkraan en stroom op deze plek. Het is inmiddels erg warm geworden. Wat ook makkelijk is, de Super U is aan de overkant. Leah moet nog een beetje wennen aan het vakantieritme, wat tot gevolg heeft dat ik veel te vroeg en veel te slaperig nog in pyjama haar uit moet laten.
De volgende dag een boodschapje gedaan bij de Super U en verder gereden naar een camperplaats bij de boer bij Orriule. Mooi hoog gelegen deze plek met uitzicht op de Pyreneeën met heerlijk warm weer. ’s Avonds stak er een storm op, waardoor iedereen de luifel weer begon in te draaien. Behalve onze Franse buren, die net terug kwamen van een fietstochtje door de bergen. Maar met vereende krachten wisten we toch de luifel van onze buren toch te sparen door eraan te hangen, terwijl de buurman deze indraaide.
Maandag 23 mei begon bewolkt met nog steeds veel wind, maar gaandeweg onze prachtige route naar en door de Pyreneeën knapte het weer steeds meer op. Hierdoor zagen we prachtige uitzichten toen we 1765 meten klommen met de camper. Een keer gestopt voor de lunch en een keer gestopt voor een prachtige wandeling door een gebied waar in de wintermaanden wordt geskied.
We stopten bij het dorpje Roncal (Erronkali) waar een paar plaatsen zijn gereserveerd voor campers om een mixed parking. Het dorpje zou bekend zijn vanwege de kaas, maar wij hebben hier nog nooit van gehoord. Heerlijk buiten gezeten bij de picknickplek, want het weer was mooi: niet te warm. ’s Avonds nog een wandeling door het dorpje gemaakt.
De volgende dag na een ontbijtje richting Alsasua gereden, wat weer een mooie tocht was en naar camping Urbasa, dat hoog in de bergen ligt, gereden. Gestopt bij een ‘Foz’ (een kloof), waar de gieren, alpenkauwen en een rode wouw te bewonderen waren (Foz de Arbaiun). Over camping Urbasa valt wel wat te vertellen. Het is ontzettend mooi gelegen en het gras op de camping wordt in het laagseizoen kort gehouden door loslopende koeien en ezels. Dat klinkt ontzettend idyllisch en dat is het zeker. Er is echter wel een nadeel: overal liggen de koeienvlaaien en uitwerpselen van deze “grasmaaiers”. En met een hondje dat graag in de poep rolt, was dit een ontzettende uitdaging. Wel een frisse dag vandaag, want de thermometer kwam niet hoger als 7 graden!
Woensdag 25 mei met gierende banden camping Urbasa achter ons gelaten en verder gereden naar Nuvilla, naar camping El Roble Verde. Een prachtige camping met mooi uitzicht en ruime plaatsen. Nog altijd niet warmer dan 15 graden, dus ons vermaakt met wandelingen in de omgeving en Kubb spelen.
We verlieten deze camping op vrijdag 27 mei weer en reden verder naar Camping Fuentes Carrionas dat aan het Nationaal park Montaña Palentina ligt. Hier kun je mooie wandelingen maken, er is een mooie wandeltocht van 12 km te maken. Voor ons met Leah ideaal gelegen. John ging ’s avonds op de fiets het nabij gelegen dorp in en haalde verse pizza bij pizzeria Bambino.
Zaterdag 28 mei reden we verder naar de Picos de Europa. Een prachtige rit, waarbij we een stop maakte bij een monasteria waar we een wandeling maakte. We reden naar Posada de Valdeón. Dit dorp heeft samen met de omliggende dorpen een camperplaats gerealiseerd. Deze is prachtig gelegen met uitzicht op de Picos. Het is mogelijk een mooie wandeltocht in de omgeving te doen, waar je met een taxi heengebracht kan worden vanaf de camperplaats. Deze rit kost wel gemiddeld 50 euro. Wij vonden dat een beetje te gek en zijn zelf in de omgeving gaan wandelen, waarbij je in het dorp nog de Horreós tegen komt: huisjes op bijzondere palen, met aan het uiteinde een platte steen, waar vroeger voedsel werd opgeslagen tegen de knaagdieren. Deze huisjes zijn uniek voor het Noorden van Spanje.
Van mijn broer hadden we een fles champagne meegekregen en deze hebben we maar eens open getrokken op deze mooie camperplaats. We lieten Posada de Valdeón op maandag 30 mei weer achter ons en reden naar Astorga. Hier zijn bij de Arena een paar camperplaatsen (Plaza de Toros). We wandelden door Astorga en de kathedraal Santa Maria de Astorga is daar zeer de moeite waard. Brood gehaald bij de panaderia en de volgende dag weer verder gereden.
De gemeente Baralla heeft een prachtige camperplek gerealiseerd, gratis met water en stroom. De camperplaats ligt naast de Area de Recreativa en hier is het lekker wandelen met de hond. Ook rond het dorpje is het leuk om te wandelen. Er zijn ook barbecueplaatsen in het park. Helaas kampt Spanje met grote droogte, dus alle barbecueplaatsen mogen op last van de brandweer niet worden gebruikt. Het weer is wisselend: bewolking en regen afgewisseld met zon. Baralla heeft een paar schattige winkeltjes, dus wat inkopen gedaan.
Donderdag 2 juni doorgereden naar de kust van Galicië en wel naar Foz, waar een mooie camperplaats ligt: Atalaia camperpark. Alle denkbare voorzieningen zijn hier te vinden, er is sanitair en wij hebben de wasmachine en droger gebruikt. Een mooie wandeling naar de woeste kust gemaakt, waar Leah weer even lekker over het zandstrand kon rennen (honden zijn hier toegestaan in het laagseizoen). De voorspellingen voor het kustgebied zijn niet goed en ook in de avond kregen we onweer en regen. We besloten daarom de volgende dag weer door te rijden waarbij we een prachtige rit langs de kust maakten, met zijn hoge rotsen en spleten op de zandstranden, waar je gewoon tussendoor kunt lopen. Playa de las Catedrales, net over de grens van Galicië in Asturië was voor ons niet toegankelijk, want we konden de camper nergens parkeren. We mochten van de chauffeurs ook niet tussen de bussen parkeren, dus reden we maar weer verder.
We reden naar Cudillero, waar de camping uit de ACSI-gids gesloten bleek te zijn. De nabijgelegen Camping L’Amuravela bleek wel open te zijn. Vanaf de camping kun je circa 3 kilometer naar beneden wandelen naar het centrum van Cudillero, dat schattig aan het water is gelegen. Een mooie wandeling, maar helaas kregen we regen en onweer onderweg. De terugweg naar de camping ging behoorlijk steil omhoog, dus goede schoenen aan als je deze wandeling gaat doen. Op de camping kregen we inmiddels Duitse buren, die hun camper op 2 cm van de onze parkeerden, terwijl er plek genoeg was. Heel bijzonder.
Aangezien de weersberichten niet positief zijn voor de kustgebieden, zijn wij weer wat meer het binnenland van Noord Spanje in gegaan en kwamen we terecht bij een camperplaats bij Sahechores, gelegen bij een populair restaurant met een klein winkeltje met streekproducten. De camperplaats is gelegen aan een verbreding van de rivier de Esla. We hadden ons niet gerealiseerd dat het zaterdag is en dus was het gezellig druk bij het restaurant ’s avonds en werd er ook buiten muziek gedraaid, dat keurig om 00.00 uur uit ging. Op de nabijgelegen kerktoren was een nest te bewonderen met 3 jonge ooievaars.
Zondag 5 juni reden we wat langer om het slechte weer te ontlopen en stopte we bij Camping Riberduero. Een mooie camping met veel bomen, wat met deze hitte geen overbodige luxe was. Om de camper op de plek te krijgen was daardoor best een uitdaging, maar gouden team als we zijn (ik met de aanwijzingen en John met zijn stuurmanskunsten) lukte dat zonder schade. Op deze camping zie je heel veel blauwe eksters. Wij zijn voor wat boodschapjes het nabijgelegen dorpje Peñafiel in gewandeld. Hier was een mooi parkje met water voor Leah om even af te koelen. De wandeling naar het kasteel hebben we in deze hitte maar even overgeslagen. In verband met de droogte is het ook op deze camping niet toegestaan om te barbecueën. Je kunt wel gebruik maken van de aangewezen barbecue plek met stenen barbecues.
Wij verlieten Pañafiel op dinsdag 7 juni om weer een mooie rit te maken door weer een ander soort landschap met bos en steile rotswanden, waar de gieren cirkelden. Onderweg nog gestopt voor een wandeling met Leah in dit prachtige gebied. Toen we een eindje verder reden, zagen we een Area Acampar ‘El Torcón’. Officieel zijn dit de plaatsen in Spanje waar je mag overnachten en ook mag buiten zitten en/of de luifel mag uitdraaien. Omdat het rond 28 graden was, was dat buiten zitten wel belangrijk en zaten we bij een van de picknick-plekken in dit park. We besloten hier de nacht door te brengen. De grote kijker erbij gepakt om de gieren te kunnen zien en inderdaad zaten er steeds een paar op de rotsen, terwijl anderen rond cirkelden. Prachtig om te zien! Wandelen was hier ook heerlijk en Leah kon aan de overkant in een riviertje af koelen. Het gevolg was dat ze steeds liep te jengelen om naar de rivier te gaan, dus zijn we een keer of 6 met haar gaan wandelen.
Toen we woensdag 8 juni weer vertrokken van deze prachtige plek, hebben we in een nabijgelegen dorpje brood gehaald en zijn toen doorgereden naar een camping Municipal bij Arlanza. Het is echter niet zo dat alle stadscampings in Spanje in het laagseizoen ook doordeweeks open zijn. Veel gaan alleen in de weekenden open. Zo ook deze camping. In de buurt van de camping hebben we wel de necrópolis bezocht: Middeleeuwse graven die in de rotsen werden uitgehakt. De weg er naar toe was deels onverhard en ging tussen de loslopende paarden en de koeien door, maar een hele bijzondere en serene plek. Er zijn meerdere van dit soort grafheuvels nog te bezoeken in Noord Spanje.
Vandaag een hele hete dag met 35 graden, dus in de camper rijden met de airco aan is helemaal zo gek nog niet. Wij bedachten een nieuw plan en reden door de mooie met gele brem begroeide bergen door naar Camping Bañares bij Santo Domingo de la Calzada gereden. De camping zelf was rustig, maar werd bevolkt door hoppen (abudillas in het Spaans). Hele bijzondere vogels zijn dit toch! We hebben op het terras van het campingrestaurant (eenvoudige) pintxos gegeten. Voor het eerst met Leah op een terras en het viel niet mee voor haar om niet van iedereen de aandacht te vragen. Niet voor niets is haar bijnaam ‘Aandacht Alie’. Donderdag 9 juni zijn we weer verder gereden naar een hele mooie camperplaats bij een piepklein dorpje met de naam Trasmoz. Het was heel heet met veel wind, waardoor onze luifel niet uit kon. We zijn daarom onder de enige vijgenboom gaan zitten op de camperplaats, zodat we toch wat schaduw hadden. Aan het eind van de dag een wandeling gemaakt door het dorpje en naar het uitzichtpunt, dat was heel mooi. Ook nog rond het oude kasteel of fort gewandeld. En de herder bewonderd die 2x daags met al zijn schapen langs komt. Aan de stofwolk zie je precies waar hij met zijn kudde loopt. Wordt het een hete dag, dan gaat hij alleen ’s morgens met zijn kudde de bergen in en anders blijft hij tot in de namiddag in de bergen.
We hebben de volgende dag rustig aan gedaan en zijn pas tegen de middag verder gaan rijden. We vertrokken naar Camping Alquézar, dat in een Nationaal park ligt. Deze terrassencamping is prachtig, maar de plaatsen zijn niet heel groot. Het was dan ook weer wat manoeuvreren met onze camper. Gelukkig veel bomen en dus veel schaduw, want het werd 36 graden vandaag en ook in de avond koelt het niet meer zoveel af. Daarom heel fijn om op deze camping een zwembadje te hebben. Van het wandelen in de omgeving van de camping kwam helaas door de hitte niet veel terecht. Ook het dorpje hebben we niet bezocht. Maar wie weet komen we hier nog eens terug. Op zondag 12 juni verlieten we deze camping weer en reden we richting Bielsa, om daar de grens over te gaan naar Frankrijk. Onderweg nog gestopt voor een wandeling en om pootje te baden in de Rio Cinca. We kwamen rond 15 uur aan op Camping Midi Pyrénées, een prachtig gelegen camping met een mooi zwembad.
We hebben de markt in het dorp Montréjeau bezocht de volgende ochtend en wat inkopen gedaan. Verder vooral af en toe een duik in het zwembad genomen. Op dinsdag 14 juni hebben we een dagje doorgereden om naar een voor ons bekende plek te gaan aan de Dordogne. We hebben hier al eerder gestaan, toen het ook snikheet was en in de Dordogne gezwommen. Dat deden we nu weer. De Camperplaats Pont de Gluges was best druk, maar toch stonden we weer op dezelfde plek als jaren geleden. Kampeergedrag is hier niet toegestaan, dus bij de rivier gebleven, waar het gezellig druk was. Leah ging stenen dreggen uit de Dordogne, dus die vermaakte zich ook prima. Wat een hitte vandaag: 35 graden en geen zuchtje wind.
We reden de volgende dag door naar Camping Les Saules bij Cheverny. Op deze camping hebben we de volgende dag een autootje gehuurd (Renault Twingo) en zijn het Loire-gebied gaan verkennen. Leah heeft in de Loire gebaad en we hebben het Chateau de Chenonceaux bezocht. Dit is een van de weinige chateaus waar honden welkom zijn, dus Leah kon lekker met ons mee. Ze mocht (aan de lijn uiteraard) de tuinen in en zelfs het kasteel, mits we haar tilden. Prachtig chateau gelegen aan en op het water. Meteen met het huurautootje wat boodschapjes gedaan en een prachtige route gereden.
Op vrijdag 17 juni zijn we weer een stuk verder gereden en uitgekomen bij Cléry de Somme, op een parkeerplaats zonder voorzieningen. Toen ik met Leah een wandeling maakte, liep ze meteen 3 teken op, dus de rest van de dag bezig geweest om die weer bij haar te kunnen en mogen verwijderen. Het wordt een beetje saai om te zeggen, maar weer een hete dag met 32 graden en windstil. We sloten onze vakantie af in Nederland en wel in Brabant op Camping Witven, waar we de warmte naar toe leken te hebben meegenomen. Dus weinig gedaan, vooral opgeruimd en gerelaxed. Zondag 19 juni naar huis gereden en de 4 weken zijn voorbij gevlogen.
Links naar vetgedrukte locaties in dit verslag:
Camperplaats Verlorenbos, Lokeren, Vlaanderen (B)
Camping du Val de Sarthe, Beaumont-sur-Sarthe, Pays de la Loire (F)
Aire de Camping-Car Mirambeau, Mirambeau, Nouvelle Aquitaine (F)
Aire de Camping-Car Labarraque, Orriule, Nouvelle Aquitaine (F)
Parking Roncal-Erronkari, Roncal, Navarra (E)
Camping Urbasa, Venta de Urbasa, Navarra (E)
Camping El Roble Verde, Ribera Alta, Álava, Baskenland (E)
Camping Fuentes Carrionas, Cervera de Pisuerga, Palencia, Castilië en León (E)
Area de Posada de Valdeón, Posada de Valdeón, León, Castilië en León (E)
Plaza de Toros, Astorga, León, Castilië en León (E)
Area de Autocaravanas Baralla, Lugo, Galicië (E)
Atalaia Camper Park, Foz, Lugo, Galicië (E)
Camping L’Amuravela, Cudillero, Asturië (E)
Lago Sahechores, Sahechores, León, Castilië en León (E)
Camping Riberduero, Peñafiel, Valladolid, Castilië en León (E)
Camping Bañares, Bañares, La Rioja (E)
Camper Carparking, Trasmoz, Zaragoza, Aragón (E)
Camping Alquezar, Alquézar, Huesca, Aragón (E)
Camping caravaning Midi-Pyrénées, Montréjeau, Haute-Garonne, Occitanie (F)
Aire Municipale (Pont de Gluges), Martel, Lot, Occitanie (F)