En we zijn onderweg! Benieuwd waar we de komende vier weken gaan uitkomen. Vandaag was nog een extreem drukke dag. Voor mij (John) om alle zaken op het werk netjes af te ronden en over te dragen, voor Mariëlle om boodschappen te doen en de camper in te ruimen. Maar rond vijf uur waren we eigenlijk wel klaar. Nog even een hapje gegeten thuis en na de spits op pad naar Kevelaer waar we vaker komen. Altijd een mooi startpunt en er is altijd plaats. Verder zijn we de afgelopen weken druk bezig om ons eetpatroon om te gooien en koolhydraten te mijden. Valt nog niet mee en dat zal onderweg ook een uitdaging zijn. Nu nog de kop leeg krijgen, duurt meestal een paar dagen om in de vakantiemodus te komen. Na een rustig nachtje te vroeg wakker geworden. Mariëlle maakte heerlijke low carb pannenkoekjes. Goede bodem voor een wandeling met Leah. We staan op een oude legerbasis / munitieopslag en dat is nog goed te zien. Dit is de Reisemobilhafen Den Heyberg nabij Kevelaer, net over de grens bij Venlo. Tegenwoordig is hier een paarden kliniek gevestigd en is er hier een renbaan, vakantiehuisjes en een camperplaats.
Een dag later regen regen en nog eens regen. Toen we aankwamen bij de plaatselijke camping kwam de beheerder direct naar buiten om aan te geven dat er veel wateroverlast is. We hebben bedankt en zijn doorgereden naar een parkeerplaats bij een sluis aan de Moezel bij het Fransje dorp Koenigsmacker. Plan is om hier een nachtje ‘wild’ staan.
Na het eten en wat TV kijken nog even internetten, en besloten dat we gaan verkassen. Ik zag op nieuwssites dat de Moezel akelig omhoog kwam door aanhoudende regenval. Dan sta je toch niet lekker langs de waterkant! We twijfelden nog even over de noodzaak, maar toen we eenmaal het volgende dorp hadden bereikt bleek dat het best heftig werd. Veel hulpdiensten op de been en huizen die onder water stonden. Geprobeerd om een snelweg te bereiken om de regio te verlaten. Maar dat werd een zoekplaatje met afgesloten wegen. En dan wordt het best link in het donker. We zijn nu op een plek hogerop gaan staan bij Fort Hackenberg. Hier zingen we het een nachtje uit en dan zien we morgen wel hoe we richting het zuiden komen. Never a dull moment! Na een rustige nacht (nog steeds wat regen) met Leah een rondje gelopen. Fort Hackenberg maakte deel uit van de Maginotlinie. We zijn hier al eens eerder geweest en het is indrukwekkend wat de Fransen hier na WO 1 hebben gebouwd. Alleen jammer dat de Duitsers er gewoon omheen trokken in 1940. We gaan zo kijken of er weer wat wegen open zijn, op naar de zon.
Een dag later nog steeds veel regen, dus even wat kilometers gemaakt over de Peage. De tolbadge doet het nog en dat rijdt lekker door. We staan in de buurt van Macon op een doorreis camping: Camping Au Rives du Soleil. Mooi plekje achteraf, alleen jammer dat een Duitser precies voor onze neus ging staan. Het weer trekt helemaal bij en wij ook. Na een rustig nachtje even gebeld met de naburige Camping les Ripettes of ze daar plek hadden, want we stonden toch een beetje hutje mutje en de buren leken ook niet van plan te vertrekken. In mijn beste Frans gevraagd of ze een grote camper konden hebben. Dat kon, maar dan wel pal aan het zwembad. Bij aankomst snapte ik waarom, een mooie verharde (parkeer)plek. De beheerder legde uit dat het nogal geregend heeft en dat hij daarom tijdelijk alleen tentjes en kleine caravans accepteert. Voor ons kon hij dit nog regelen. Top. Wij zijn blij met dit plekkie, er staan een paar bejaarde Nederlanders en het is hier heerlijk rustig. Het zwembad zou rond de 20-22 graden moeten zijn.
Na een rustig eerste nachtje blijven we nog een dag. We hebben alle tijd dus we genieten nog even van de rust hier. En het zwembad warmt al lekker op maar niemand maakt er gebruik van, dus het lijkt wel een privezwembad. Mooi stukje gefietst in de omgeving, morgen weer verder over de Autoroute du Soleil. Net als vroeger, als het hele gezin van Zaanen richting Zuid Frankrijk ging. Mooie herinneringen aan.
De volgende dag op tijd vertrokken, verder naar het zuiden. We hadden een camping opgezocht in de gids en die zag er op papier veelbelovend uit. Aangekomen bleek het allemaal wel heel krap, en de grond was nog erg zacht door de regenval van de afgelopen tijd. We werden verwezen naar een andere camping in de buurt. Op weg daar naartoe kwamen we langs een gratis camperplaats bij een het dorpje Marsanne. Camper neergezet en even door het dorp gewandeld, roséetje gedaan op een terrasje. Weer terug naar de camper, daar bleek de afrastering met schrikdraad. Toch een beetje een risico met de hond. Even in de app gekeken en 12 kilomtere verder een ‘Camping Car Park’ gevonden bij La Bégude-de-Mazenc. Prachtige rit door de lavendelvelden, we zijn nu echt in de Provence. Ik had al een pasje van CCP en nu voor het eerst gebruikt, dat werkt super. Zeker omdat je vooraf in de CCP app kunt zien of er nog plek is. We zitten lekker in het zonnetje en de camper staat op een verharde plek, prima zo. Na een rustig nachtje even het dorpje bekeken en met Leah door een prachtig park gewandeld.
Na een mooie rit binnendoor aangekomen op een redelijk luxe Camping Lou Vincen in het plaatsje Maussane-les-Alpilles. De plek is wat minder dus we moeten nog kijken hoe lang we blijven. De temperatuur is inmiddels erg aangenaam met 25 graden. De voilgende ochtend veel te vroeg wakker, de camping ligt langs een drukke weg en we sliepen slecht. Daarom snel weer op pad, met als doel wilde flamingo’s te spotten in de Camargue. En dat is gelukt, we staan pal op het strand, Plage Napoléon. En je staat hier gewoon met de camper op het strand, aan de Middellandse Zee. Hondje is altijd blij als ze op het strand is dus dit is voor Leah ook een perfecte locatie. En met een koude rosé erbij vermaken wij ons ook. We hebben hier heerlijk geslapen. De volgende ochtend vroeg de Duitse buurman of hij nog brood voor ons mee moest nemen want die ging op de scooter naar het dorp. Heb hem vriendelijk bedankt want we zijn nog steeds op dieet.
Een dag later verder getrokken richting Spanje en aangekomen op staan op een camperplaats bij het vissersstadje Mèze. Even door het stadje gefietst, iedereen stond in het park met ballen te gooien. Dit is onze laatste stop op weg naar Spanje. Tijdens de ochtendwandeling kwam ik er achter dat ook hier een kolonie flamingo’s woont. Prachtige beesten.
Volgende stop is een luxe camping in het stadje Roses: Camping Rodas. Heerlijk weer met 25 graden en zon. Helaas is zowel de camping wifi als mobiel netwerk dusdanig slecht dat ik de GP van Monaco moet overslaan. Het stadje is een typisch toeristische badplaats met een promenade, terrasjes en een strand. Morgen fietsen we een stukje verder naar een hondenstrand. Stukje gefietst met Leah in de mand achterop. En als beloning lekker het strand op aan de andere kant van het stadje. En er zit blijkbaar toch iets van een Duitse herder in want ze houdt van een mooie kuil. Weer terug op de camping heb ik weer een goede verbinding en kan ik de GP van Monaco kijken.
Een dag later niet veel gereden,daar is het veel te mooi weer voor. Onderweg nog even een Asia Market aangedaan. Die zie je wel meer in Spanje, soort reallife Ali Express met heul veul spulletjes. En garantie tot de deur. Nieuwe plek is wat krap maar het ken net op de Camping Benelux bij Palamòs. Prachtig wandelen hier aan de ruige kust.
Na een nachtje trekken we verder, van de Costa Brava naar de Costa Dorada. De Camping Vendrell Platja ziet er prima uit en nog goedkoop ook. We blijven hier twee nachten en dan het binnenland in. We maken dan een tussenstop bij een indrukwekkend uitzichtpunt met een kerk op een hoge rots, dit stamt 1270.
In het binnenland is het nu bloedheet, dus blijven toch nog maar langs de kust. We zijn beland op Càmping Ribamar, bij het Parc Natural de la Serra d’Irta. Dit zal wel ons meest zuidelijke punt zijn want we moeten ook weer een keer richting huis. Maar voorlopig genieten we nog even van de Spaanse zon, dit is onze stek de komende drie dagen. Middenin een natuurgebied, lekker zwembad en vlakbij het strand waar ook honden zijn toegestaan. Het is 27 graden. Bij de laatste avondwandeling met Leah kwam een campinggast vertellen dat er een enorm wild zwijn over de camping zwerft. Oppassen geblazen. En het onweer barst zojuist los hier…
Je maakt hier prachtige wandelingen langs de kust. Windje van zee is zalig en af en toe pootje baden. Ondertussen is het wat bewolkt en minder heet.
Uiteindelijk hebben we dan toch de kust verlaten en zijn het binnenland in getrokken. Eerst nog even flink inkopen gedaan en proviand aangevuld. Wat een ruig landschap, veel rotspartijen, flinke klimmetjes en mooie vergezichten. We zijn gestopt bij een gratis camperplaats bij het dorpje La Cañada de Verich met een schattig kerkje. Deze camperplaats lijkt recent aangelegd, mooie plek en helemaal gratis. Zelfs de stroom, wifi en water kosten niets. Er is ook een reparatie punt voor de fiets met gereedschap, ze hebben hier aan alles gedacht. Gracias! Het was vannacht muisstil. Om 9 uur ’s ochtends ging iemand aan de slag met een bosmaaier.
Na vertrek een prachtige rit gemaakt door het binnenland. Veel woestijn achtig gebied, nu snap ik weer waarom er spaghetti westerns zijn gefilmd in Spanje. En veel bergen, rotsen en kloven. We maakten een omweg om een wandeling door een kloof te maken maar helaas, de enige parkeerplaats was voorzien van een hoogtebalk om campers te weren. Jammer… We staan op een camping bij een stuwmeer: Camping Lago Barasona. Het is ruim 30 graden en we zitten onder de luifel. Deze camping is niet mooi gelegen. Aan een drukke weg en de hond uitlaten moest op een rommelig veldje. Dat kan beter, dus we zijn een klein stukje noordelijker gegaan naar een nieuw aangelegde camping in de middle of nowhere. Was een echte bergrit met hellingen tot 10% en vele haarspeldbochten. De uitzichten waren weergaloos, en nu we hier staan mogen we ook niet klagen, we zijn nu echt in de Pyreneeën op Ecocamping Rural Valle de La Fueva. Prachtweer met 27 graden. We blijven hier twee nachten. Na een heerlijk rustige nacht een ochtendwandeling gemaakt met Leah en een lekker beekje voor haar gevonden om de pootjes af te koelen. Terug op de camping dacht ik een mooie roofvogel te zien. Dat bleek uiteindelijkeen hele groep gieren! Als een speer de verrekijkers, videocamera en spiegelreflex erbij gepakt. Wat een indrukwekkende beesten! En er vliegt af en toe ook een raaf over met zijn kenmerkende ‘grok grok’ geluid. Geweldig.
We trekken weer verder richting het noroden en rijden door Andorra. Wat een bizarre omgeving, zo rij je door een ruig berggebied en zo kom je in een enorm drukke stad terecht. We doen even boodschappen en toppen de diesel nog even vol. De weg hier naar toe was weer erg mooi. Heel veel hoge bergen, haarspeldbochten en prachtige uitzichten. We hebben (te) lang doorgereden. We hadden een CCP camperplaats op het oog maar de weg werd geblokkeerd door een trekker-oplegger die een graafmachine aan het laden was. Verder gereden en een hapje gegeten op een parkeerplaats aan een weg. Nog even terug gegaan om te kijken of de wagen al weg was maar helaas. Toen maar verder gereden op naar een andere camperplaats. Maar onderweg op een rustplaats langs een bergweg gestuit waar het redelijk rustig lijkt, dus we gaan een nachtje ‘wild’ staan bij het Franse dorp Prades. Living on the edge.
Nog even een stuk péage gepakt om wat kilometers te maken, want het schiet niet op met die bergweggetjes. We hebben het hooggebergte achter ons gelaten en zijn gestopt noordelijk van Toulouse. Deze CCP is een oude camping municipal die is omgetoverd tot camperplaats: Camping Car Park Gaillac. Mooie rustige plek incl. stroom voor een zacht prijsje. Eén en al vogelgeluiden in een groene oase. Het is warm, eind van de middag nog 27 graden.. Tijd voor een kouwe kletser.
Een dag later weer zo’n heerlijk rustige plek. Opnieuw een oude camping municipal die is omgetoverd tot CCP camperplaats: Ferrières-St.-Mary. Slagboom open je met de pas aan de automaat, geen receptie of een vaste vertrektijden. Het is wat frisjes met 24 graden. We zijn weer een stukje noordelijker ook al hadden we eigenlijk nog wel een maandje (of meer) in het zuiden willen blijven…
Een dag later een kleine omweg gemaakt om deze site te bezoeken: Site Troflodyte de Jonas. In de Het weer wordt er niet beter op, veel regen onderweg. Gelukkig nog een verharde plek kunnen vinden op deze voormalige municipal in het dorp Saint-Pierre-le-Moûtier. Een mooie race gekeken, die hebben net zoveel regen gehad in Canada. Een dag later het dorp in voor een bakker. Een ‘pain complet’ is een volkorenbrood en dat is echt een traktatie geworden. Liep ook nog langs het standbeeld van Jeanne d’Arc die dit dorp heeft bevrijd van de Engelsen in 1429. Verder heeft hier ook een Duitse capitulatie plaatsgevonden in ’44. Heel wat historie in zo’n slaperig dorpje. Het is mooi weer, we vertrekken richting Chablis.
We staan op Camping de mon Village de Chablis. In Chablis is de witte wijn zo’n beetje uitgevonden. Nu bier niet goed in het dieet regime meer past is wijn misschien wel een nieuwe hobby. We hebben een leuk winkeltje gevonden van een lokaal wijnhuis met een zeer sympathieke dame die ook van honden houdt. Wat verschillende Chablis geproefd en uiteindelijk ze allemaal maar gekocht. En later nog eens langs gegaan om wat flessen te halen voor Evert. Die dame heeft een goede dagomzet vandaag. Morgen trekken we verder met 13 flessen Chablis in het laadruim.
We hebben weer wat regen. Onder de luifel gegeten met de grillplaat maar wel met een trui aan. Een paar dagen geleden zaten we nog in de Spaanse zon met 34 graden. En dan is 20 graden best fris. Hondje heeft ook een dekentje gekregen.
Opnieuw een CCP camperplaats bij Charny-sur-Meuse. Mooi groot grasveld met wat verharde plekken, die laatste heb ik het liefst want als het gaat regenen zakken we zo weg met een gewicht van 4 ton. Gezien de verschillende sporen hebben er al meer mensen vast gestaan dus we blijven voorzichtig. Maar het is nu lekker weer, zonnetje en niet te koud. Onderweg zijn we nog even gestopt om wat te shoppen in een Outlet centrum bij Troyes. Ontzettend veel winkels en zowaar nog een paar Asics gympen gekocht voor drie tientjes. Mariëlle is ook geslaagd met schoenen dus voldaan zijn we weer verder getrokken. We staan vlakbij Verdun, bekend om de slag die hier is geleverd in WO I. Plekje is nu heerlijk vredig maar dat is dus ruim honderd jaar geleden heel anders geweest. Het is een zeer indrukwekkende site. Honderdduizenden stierven hier in een verschrikkelijke slag waarbij artillerie ongenadig zijn werk deed. Vele lichamen waren dusdanig verminkt dat ze de beenderen bij elkaar hebben gebracht in dit ‘beenderenhuis’.
Onderweg nog even goedkoop getankt in Luxemburg en doorgereden naar Duitsland. De cirkel is rond want hier zijn we ook begonnen: Reisemobilhafen Den Heyberg nabij Kevelaer. We gaan hier nog twee nachtjes uitpuffen van de reis voordat we vrijdag weer naar huis gaan. Deze camperplaats kennen we erg goed en we komen en vaak. Stadje op fietsafstand en je kunt hier lekker met de hond wandelen. We hebben maar weer een 10 rittenkaart gekocht, die komt toch wel op.
Het was weer een prachtige reis waar we weer even op kunnen teren.
Links naar dikgedrukte locaties in dit verslag:
Camperplaats Den Heyberg, Kevelaer (D)
Parking Écluse Koenigsmacker (F)
Parking Museum Le Hackenberg (F)
Camping Au Rives du Soleil, Pont-de-Vaux (F)
Camping les Ripettes, Saint-Bénigne (F)
Aire camping-car park de La Bégude-de-Mazenc (F)
Camping Lou Vincen, Maussane-les-Alpilles (F)
Parking Plage Napoléon, Port-Saint-Louis-du-Rhône (F)
Aire Camping-Car Park Escale de Thau, Mèze (F)
Camping Vendrell Platja, Coma-Ruga (ES)
Ribamar Camping & Bungalows, Alcossebre (ES)
Camperplaats La Cañada de Verich (ES)
Camping Lago Barasona, La Puebla de Castro (ES)
Ecocamping Rural Valle de La Fueva, Alueza (ES)
Aire Camping-Car Park de Gaillac (F)
Camping-Car-Park Ferrières-St.-Mary (F)
Aire municipal Saint-Pierre-le-Moûtier (F)
Camping de mon Village de Chablis (F)