Vrijdag 6 juni om 16.30 uur (meteen na het werk) met onze camper vertrokken richting België. Aangezien dit het pinksterweekend is, merken we wel drukte op de weg, maar om 21 uur toch aangekomen bij Kortessem, waar een gratis camperplek is (zonder voorzieningen). De volgende dag zijn we doorgereden naar het Noord-Franse stadje Sedan. Hier hebben we gewandeld langs het chateau en het oorlogsmonument. Bij het chateau zijn gratis camperplaatsen, maar wij zijn naar een mooi plekje circa 9 kilometer van Sedan gereden. Hier is aan het kanaal en bij een klein sluisje Pont à Bar een prachtige camperplek (gratis). Het was inmiddels 33 graden, dus snel in de schaduw met een Hugootje.
Kwikkie hebben we ook weer gezien vandaag (een zwart-wit kwikstaartje en onze ‘mascotte’, zie eerdere verslagen). Gezellige buren op deze plaats, zodat John weer lekker ‘een praatje kon maken’, want dat is een van zijn hobby’s, en waardoor beide stellen (en bijbehorende campers) veel later vertrokken dan de bedoeling was. Maar het was wel gezellig!
Op woensdag 11 juni maakten we onze eerste stop bij Guédelon. Hier is Michel Guyot op het idee gekomen om een 13e eeuws kasteel te gaan bouwen en dan geheel op de manier zoals dat in die tijd gebeurde. Er zijn dagelijks dan ook 35 mensen aan het werk met behulp van eeuwenouden bouwtechnieken en trekpaarden. Erg leuk om te bezichtigen!
Rond 17 uur kwamen we aan op de gratis camperplaats van Oradour-sur-Glane, waar het al aardig druk was. We zijn meteen op weg gegaan naar het centre de la mémoire, want hiervandaan kun je het oude stadje in. En dat deden we precies 70 jaar en 1 dag na het drama dat zich hier heeft voltrokken. Op 10 juni 1944 is hier het stadje verwoest en de inwoners uitgemoord door de Duitse bezetters. Wat overbleef is nooit veranderd en zo is Oradour-sur-Glane een spookstad met ruïnes, vergane auto’s in de straat, en herdenkingsplaten. De ruïne van de kerk is ook te bezoeken en hier zijn de resten nog te zien van een kinderwagen. Hierin heeft het jongste slachtoffertje gelegen: een 8 dagen oude baby. In de kerk zijn destijds de vrouwen en kinderen opgesloten, waarna de kerk in brand werd gestoken. Dat op deze plek je de rillingen over je rug lopen laat zich raden.
We hebben niet zo op de tijd gelet terwijl we door dit stadje liepen, maar kwamen er ineens achter dat we de enige bezoekers waren. We namen de tijd om alles te bekijken en om de indrukken in ons op te nemen van een drama dat nooit meer moet gebeuren. Voordat de toegangsdeuren van het stadje sloten, liepen wij (net op tijd) weer terug. In de motregen liepen we terug naar de camper. Zeer toepasselijk bij de sfeer van dit leed.
Na ons bezoek aan Oradour-sur-Glane reden we richting Gouffre de Padirac, een prachtige ondergrondse grot, ooit ontdekt door Edouard-Alfred Martel. In de grot was het slechts 13 graden, een heel verschil met boven de grond, waar de temperatuur tegen de 30 graden liep. Van boven de grond kun je in een 75 meter diep gat kijken, waar de trappen en liften naar het ondergrondse deel van de grot lopen. Een deel te voet gedaan en een deel per boot op de ondergrondse rivier Padirac. Wauw! Die avond hebben we de camper neergezet op de gratis camperplaats bij Gluges, aan de Dordogne. Geen voorzieningen, maar een prachtige plek. We hebben een duik in de Dordogne genomen en hebben daarna een korte douche in de camper genomen. Heerlijk!
’s Avonds veel vleermuizen en een bosuiltje rond de camper. De volgende ochtend met de kijker de zwaluwnestjes in de rotspartijen bewonderd. Ook nog twee slechtvalken gezien. De volgende stop was bij een camperplaats bij Venerque, onder de Platanenbomen. Ook nog even op de radio naar de WK-wedstrijd geluisterd van het Nederlands elftal (5-1, yes!).
Omdat wij altijd het spel Carcassonne spelen, kon een bezoek aan dit vestingsstadje natuurlijk niet ontbreken. De stadscamping La Cité is mooi gelegen met uitzicht op Carcassonne en op loopafstand (2 km) van het stadje. Het oudste deel stamt uit de 3e eeuw voor Christus, het is volledig door muren omgeven, waar je deels overheen kunt lopen. Veel winkeltjes en restaurantjes en natuurlijk veel toeristen.
Toen we Carcassonne weer achter ons lieten, was het de bedoeling naar een mooie camperplaats bij Accous te gaan. Maar helaas, de coördinaten bleken niet te kloppen, waardoor we over smalle weggetjes naar nog smallere dorpjes werden gestuurd. Met veel stuurmanskunst van John hebben we ons uit deze hachelijke situatie weten te rijden en zijn we bij een vrij massale camperplaats (circa 40 campers) bij Bagneres de Luchon terecht gekomen. Wel leuk dat ’s morgens de plaatselijke bakker met zijn bestelbusje even de camperplaats op rijdt, zodat we weer croissants en/of baguettes kunnen kopen.
Na een tip van medelanders dat we toch echt Lourdes even aan moesten doen, zijn we daar de volgende dag heen gegaan. De camper op een parkeerplaats buiten het centrum gezet en toen gaan lopen naar het centrum en naar La Grotte. Het verhaal is dat Bernadette Soubirous in 1858 verschillende verschijningen van de maagd Maria in de grot zag. In 1864 werd er een standbeeld opgericht ter ere van Onze-lieve-vrouw-van-Lourdes en werd er een kapel gebouwd. Dit kapeltje was de voorloper van de enorme kerk die er nu staat. Er zijn 67 miraculeuze genezingen geweest, maar niet toen wij er waren. We hebben nog wel even wat Lourdes-water meegenomen, want ‘baat het niet, dan schaadt het niet’.
Dit keer hebben we Accous wel gevonden en Plateau de L’hers, wat een plek! En wat een rit er naar toe! Diep respect voor alle campers die nog groter waren dan onze 7 meter, want de rit is omhoog en smal met veel haarspeldbochten en niet geschikt voor de ‘doetjes’ onder ons. Wat een camperplek, wat een uitzichten, kuddes schapen en koeien met heuse koeienbellen, en mooi sanitair en..en… Wauw! Dat de wildroosters er niet voor niets zijn, zagen we ’s avonds toen de paarden hun ren-uurtje hadden Prachtig om te zien, natuurlijk, maar gelukkig wat verder weg van de camper. De temperatuur is op deze hoogvlakte nog altijd een mooie 22 graden, dus nog altijd niet verkeerd.
Na drie mooie dagen zijn we met pijn in ons hart verder gereden, min of meer al op de terugweg, want verder dan dit punt konden we met onze 3 weken vakantie niet komen. Dit maal ging onze reis naar de Atlantische kust, naar het plaatsje Moliets. De camping die we op het oog hadden was nog een paar uur gesloten, dus besloten we naar een camperplek te rijden. Op een oude camping zijn camperplaatsen gemaakt, ter bereiken via een slagboom en heerlijk onder de bomen. We hebben lekker over de boulevard gewandeld, zijn nog het strand op geweest en John is nog even in zee gaan zwemmen.
Toen werd het weer tijd om een dagje kilometers te maken en dat deden we op vrijdag 20 juni. We reden naar Le Pallet, een Frans dorpje, waar we via de ‘France Passion’-gids bij Chateau de la Galissonniere terecht kwamen. Een hele mooie plek. Of we interesse hadden in een wijnproeverij? Natuurlijk! En dus waren we al snel 3 flessen wijn rijker en een tikje aangeschoten. De volgende dag reden we weer naar de kust, naar camping La Roseraie bij La Baule. Een gezellige kustplaats, waar het gaat om zien en gezien worden. Een heerlijke camping met zwembad, waar we dus even gebruik van hebben gemaakt. Een beetje een onrustig gevoel gekregen bij het Whats Appen met de thuisblijvers, want een van mijn katten was op stap gegaan en niet thuis gekomen. En dat zijn nu net de dingen die je niet wilt horen, als je op vakantie bent.
Ook een leuke aanrader is de camperplaats bij Fougères. De camperplaats is gratis en vlakbij het chateau, dat is echt een bezoekje waard. Voor 8 euro per persoon krijg je een audiokastje mee met uitleg in diverse talen. Een van de legendes van het kasteel is de dame met de naam Surienne die hier gewoond zou hebben. Zij was half vrouw, half serpent (waarop John zei: “Wat is daar nou zo bijzonder aan? Zo ken ik er meer!”) Maar niemand mocht dit zien van Surienne en zeker niet haar toekomstige echtgenoot. Natuurlijk werd ze verliefd op een ridder en schonk hem zoveel land als hij wilde en ze trouwden. De ridder wilde weten hoe zij aan haar krachten kwam en ze vertelde hem haar geheim. Op een dag zag hij haar, waarop ze veranderde in een draak en weg vloog. Heel af en toe wordt ze nog gezien, als brenger van slecht nieuws….
In Bajeux hebben we de Cathédrale bezocht en geshopt om vervolgens door te rijden naar het plekje bij Gold Beach: Longues sur Mer, waar we vorig jaar een paar uur hebben gestaan. Via de weg van Port-au-Bessin naar Arromanches kwamen we bij deze plek aan en dit keer zijn we hier ook ’s nachts gebleven. Wat een prachtige plek aan de kust en wat een mooie zonsondergang!
Helaas slecht bericht van het thuisfront: een van mijn katten is gevonden en helaas overleden. Dat was het teken dat de vakantie voorbij was.
Via een van onze favoriete havenstadjes Dieppe (en de mooie camperplaats aldaar) zijn we weer richting de Belgische kust gereden en hebben we op Camping Astrid in Bredene gestaan om vervolgens op vrijdag 27 juni weer thuis te komen.
Links naar de vetgedrukte locaties in dit verslag:
CP La Cheppe / Camp d’Attila (F)
Camping Les Platanes, Charny (F)
Grotten Gouffre de Padirac (F)
Camping La Cité Carcassonne (F)
CP Plateau de L’hers/Accous (F)
pierre wuyts
leuk geschreven, en dus ook om te lezen… nog mooie en veilige routes !
John van Zaanen
Dank! Daar doen we het voor 🙂
Linda heeren
Een leuke route waar we zeker tips uit gaan halen als we die kant eens op willen gaan echtgenoot wil al zolang eens naar oradour sur glane en nu we een camper hebben nu nog veel vrij zijn maar als werkende mens al blij zijn met veertien dagen verlof hopelijk krijgen we er bijna drie .heel mooi geschreven nog verder veel camper plezier ?
John van Zaanen
Oradour was indrukwekkend. Dank voor de complimenten en veel veilige kilometers gewenst!
Suzanna Heylen
Hier in september naar de Franse Pyreneeën. Plateau de l’hers lijkt me indrukwekkend. Die alvast opgeslagen bij de favorieten in de campercontact app. Ook de andere tips gaan zeker van pas komen
John van Zaanen
Leuk om te horen! Heb je de video ook al gezien? https://youtu.be/on2lCF8Lzqk