Na een emotionele ochtend, omdat we onverwachts afscheid moesten nemen van onze oudste kat Smokey met zijn 18 jaar, zijn we vrijdag 2 september, later dan de bedoeling was, op weg gegaan naar Nordhorn (Duitsland). Nordhorn is een prima plek, waar het ook erg druk was met andere campers. Helaas een beetje regenachtig dagje vandaag, maar dat komt goed.
De volgende morgen waren we al weer vroeg wakker. Het is duidelijk: we zitten nog volledig in het werk-ritme. Na een snel ontbijtje aan de volgende etappe van onze reis begonnen. Onderweg ben ik (Mariëlle) nog even gaan shoppen bij de Gerry Weber-outlet. Meteen ook geluncht in het naastgelegen restaurantje om rond 13 uur weer door te rijden naar Wolfenbüttel. Bekend van o.a. Jägermeister, want die kruidendrank wordt hier gemaakt. Bij het zwembad van deze stad is een prachtige camperplaats: Wohnmobilpark Okeraue, toegankelijk via een slagboom, waar al een zestal campers stonden. Deze camperplaats heeft een sanitairgebouwtje waar je de sleutel van krijgt en kost inclusief stroom 12 euro. Het weer was inmiddels ook opgeknapt, dus we zijn eerst lekker gaan zwemmen. ’s Avonds de vakwerkhuisjes van het stadje bekeken.
Zondag 4 september hebben we uitgeslapen en pas tegen 12 uur weer gaan rijden: via de Elm Hochstrasse naar Marienborn. Marienborn was de belangrijkste grensovergang toen Oost en West Duitsland nog gescheiden was. Op 30 juni 1990 is deze grenspost gesloten en zijn de gebouwen blijven staan om te kunnen bezoeken. Het voelt onwerkelijk om hier rond te lopen, maar het geeft wel een beeld van hoe het er toen aan toe ging en hoe streng de controles waren.De camping die we op het oog hadden, bleek door wegopbrekingen niet bereikbaar. Na anderhalf uur proberen hebben we het maar opgegeven en zijn we doorgereden naar het plaatsje Zorge, waar een camperplaats tegenover Camping Im Waldwinkel is gelegen, in het zogenaamde Harz-gebied. We waren een bezienswaardigheid: Nederlanders tussen alle Duitse campers: daar moesten foto’s van worden gemaakt! Voor 13,50 kun je hier staan en gebruik maken van de faciliteiten van de camping met een supervriendelijke eigenaar, die de camping nu 6 jaar runt.
De volgende morgen regende het en dit terwijl we eigenlijk met de stoomtrein naar de Brocken (berg met een hoogte van 1140 meter) wilden gaan. De plannen dus maar gewijzigd en doorgereden het Oosten in om concentratiekamp Buchenwald te bezoeken. We moesten volledig op de navigatie vertrouwen, want nergens stonden bordjes of bewegwijzering naar dit concentratiekamp. Het bleef bewolkt deze dag en dat past eigenlijk wel goed bij deze plek. De oude barakken zijn allemaal weg, de hoofdpoort is er nog met de wachttorens. Ook de crematoria zijn nog aanwezig en de hekken rondom het terrein. Het perron met een deel van de oude spoorlijn is nog te zien, hiermee zijn 238.979 mensen naar Buchenwald gebracht. Een stukje geschiedenis: Buchenwald is in 1937 gebouwd in opdracht van Heinrich Himmler. In eerste instantie was dit kamp een werkkamp voor ‘criminelen’, Johova-getuigen, zigeuners en homoseksuelen, die allen te werk werden gesteld om het kamp (en later de spoorlijn) aan te leggen. Later in de 2e wereldoorlog werd ook Buchenwald een vernietigingskamp, vooral toen diverse andere concentratiekampen al waren bevrijd werd deze rol groter. Al rondlopend op deze plaats, merkten we op hoe stil het hier eigenlijk is: geen gefluit van vogels of geritsel van ander leven en ook dat is eigenlijk wel passend bij een plaats waar zoveel leed is geweest.
Wij zijn doorgereden naar Camping Hohenfelden, dat aan een groot meer is gelegen. Dit zou een 4-sterren camping zijn volgens de ACSI-gids. Misschien is dat het ooit geweest, maar nu duidelijk niet meer. Veel vergane glorie, maar prima voor één nacht. De volgende bestemming was de Stadscamping Mockritz bij Dresden. Vanaf deze, kleine, drukke camping kun je naar het centrum van Dresden fietsen. Met de bus kan natuurlijk ook, maar wij zijn gaan fietsen. De heenweg gaat bergaf, de terugweg…dat raadt u al…is iets zwaarder voor de benen en vooral voor degene zonder elektrische ondersteuning.
Mooie stad om gezien te hebben. Veel van de stad is na de bombardementen weer opnieuw opgebouwd, maar wel in dezelfde stijl. Ook is de Frauenkirche weer helemaal hersteld (sinds 2005).We hebben op de camping een heerlijke afhaalmaaltijd gegeten: schnitzel met champignonsaus en friet.
Woensdag 7 september hebben we Dresden weer achter ons gelaten. We zijn naar een van de vele parkeerterreinen gereden bij het nationale park van de Bastei. Van hieraf kun je een bus nemen naar de Bastei en dat hebben we gedaan. Heel toeristische en heel druk, maar mooi om gezien te hebben. Toch zijn we niet zo lang gebleven, maar na een uurtje rondlopen en het uitzicht te hebben bewonderd, zijn we weer terug gegaan. Ons was een mooie panoramacamping aangeraden. De camping is heel klein en dus vol, maar dat is al snel zo met maar acht of tien plaatsen. Daarbij niet echt plaatsen voor onze (grote) camper, maar een aanrader voor bijvoorbeeld buscampers. Wij zijn doorgereden naar een camping in Königstein, gelegen langs de Elbe (en zoals later zou blijken ook langs een drukke spoorlijn). We kregen hier een plekje waar we tegen het symbool van Saksische Zwitserland aankeken: de Lilienstein. Met de kijker hebben we de raven hier kunnen spotten. Prachtig weer ook: strakblauwe lucht en 31 graden. Dit is een supermooie camping met heel mooi sanitair en prachtig uitzicht, maar naast een spoorlijn waar dag en nacht de treinen over heen rijden. Dit kostte ons toch wel wat nachtrust, zodat we de volgende dag weer verder zijn gereden.
We hebben de camper op een parkeerplaats geparkeerd, vanwaar we de wandeling naar de Schrammsteine konden gaan lopen. Vooral het laatste deel van deze wandeling was heftig: via trappen tussen de rotsen door kom je uiteindelijk op het uitzichtpunt uit. Ook hier is dan weer een ijzeren ladder om helemaal omhoog te kunnen klimmen. Het was een prachtige wandeling en zeer de moeite waard. Na 3 uur lopen waren we weer terug bij de camper. We vonden een camping (Thorwaldblick) op 3 km afstand van Tsjechië, maar nog net in Duitsland. Ook weer een hele kleine, schattige camping, waar we door reserveringen 1 nacht konden staan. Goed om te weten is dat de camping in de Saksische Schweiz over het algemeen heel klein zijn en daardoor ook snel vol. Reserveren is tegen ons principe, maar zou hier best wel handig zijn.
Vrijdag 9 september zijn we weer richting Leipzig gereden om weer uit te komen in het Harz-gebied. We zijn naar Schlaitz gereden, dat aan een meer ligt en gestopt bij Heide-camp Schlaitz. Dit is wel een grote camping, met zeer vriendelijke eigenaars, restaurantje, kiosk en prachtige natuur in de omgeving. Vroeger was hier een bruinkolenmijn en daar zijn nog resten van terug te vinden, zoals de oude stoomlocomotief. Wij zijn hier in de omtrek lekker gaan fietsen. In de bossen zijn duidelijk de sporen van bevers te zien en in het voorjaar was hier een nest visarenden te bewonderen. Wederom een warme dag: 34 graden!
We zijn op zondag 11 september weer vertrokken uit Schlaitz en onderweg Quedlinburg bezocht. Een leuk stadje met heel veel oude vakwerkhuisjes. Hier lekker een terrasje gepakt om daarna weer verder te rijden naar Schierde, gelegen in het Harz-gebied.
Hier wilden we met de zogenaamde Brocken-Bahn, een ouderwetse stoomtrein, naar de Brocken op 1140 meter hoogte rijden. We kozen een (wederom zeer kleine) camping in Schierke. Vanaf de camping lag het station vanwaar de stoomtrein vertrekt op loopafstand. Wel even slikken toen we de kaartjes gingen kopen: 78 euro voor een retour met z’n tweeën. Maar ja, zoiets doe je maar 1x dus vooruit. De treinreis is heel leuk en gaat inderdaad helemaal tot boven op de berg, wat natuurlijk uniek is. Zondagnacht stond er een edelhert in het bos naast de camper te brullen, want de bronstijd is weer aangebroken voor deze dieren. Niet echt veel kunnen slapen hierdoor. Maandagochtend 12 september kwam door een slecht bericht van het thuisfront een voortijdig einde aan onze vakantie en zijn we terug naar Nederland gereden.
Links naar de overnachtingslocaties in dit verslag:
CP Wohnmobilpark Okeraue, Wolfenbüttel (D)